همت ملی برای برطرف آلودگی دریاچه خزر وجود ندارد - وبلاگ بناب

به گزارش وبلاگ بناب، آلودگی دریای خزر روز به روز افزایش می یابد و این در حالی است که هیچ یک از کشورهای حاشیه این دریاچه، برنامه مشخصی برای مقابله با این آلودگی ندارند.

آلودگی دریای خزر هر روز افزایش می یابد و پنج کشور حاشیه آن از جمله ایران برنامه تعیین و موثری برای کاهش آلودگی ندارند. بعضی نمایندگان استان های شمالی در مجلس شرایط دریای خزر را بحرانی توصیف می نمایند.

آلودگی میکروبی دریای خزر به حدی است که تابستان چهار سال پیش عبدالرضا کرباسی، معاون وقت دریایی سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به پیامدهای شنا کردن در آب های این دریا به شهروندان هشدار داد.

با توجه به گزارش هایی که در این چند سال درباره افزایش ورود فاضلاب صنعتی، بیمارستانی و خانگی به این دریا و انباشت زباله در کناره های آن منتشر شده می توان تصور کرد که مقدار آلودگی افزایش نیز یافته است.

رامین نورقلی پور، عضو هیئت رئیسه مجمع نمایندگان استان گلستان می گوید دفع غیراصولی و غیربهداشتی زباله منحصر به استان های شمالی نیست بلکه معضلی سراسری است که همه استان های ایران با آن درگیر هستند.

وی گفت:

متاسفانه نسبت به مطالعه کاربردی جهت مکان یابی مناسب برای انباشت و دپوی زباله غفلت شده، هر چند در این ارتباط اطلاعاتی وجود داشته و حتی مطالعات دانشگاهی نیز صورت گرفته اما به صورت کاربردی به آن پرداخته نشده است.

بنا بر این گزارش تخلیه زباله های عفونی بیمارستان ها و مراکز درمانی در رودخانه های منتهی به دریای خزر و انباشت آنها در کناره های این دریا فاجعه ای بزرگ و جنایتی نابخگرددنی را رقم زده است.

محمد جواد روشن، مدیرکل دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست سال پیش اعلام نموده بود که حدود 93 درصد زباله های ایران تفکیک نمی شوند.

علی محمد شاعری، یکی دیگر از نمایندگان استان گلستان اعلام نمود:

روزانه 6 هزار تن پسماند خانگی، صنعتی و بیمارستانی در استان های شمالی فراوری و به صورت غیربهداشتی دفع و شیرابه های حاصل از آنها بعد از تجزیه، آب های سطحی، زیرزمینی و دریای خزر را آلوده می نماید.

بر پایه آنالیز های زیست محیطی، یک چهارم شناگاه های استان مازندران به دلیل آلودگی شدید میکروبی منطقه ها شنا ممنوع اعلام شده اند.

چندی پیش سازمان حفاظت محیط زیست شناگاه های دریای خزر را برای تعیین کردن منطقه ها پاک و آلوده و هشدار به شهروندان با پرچم های آبی و زرد علامت گذاری کرد. در بعضی شناگاه ها نیز تابلوی منطقه ممنوعه شنا نصب شده که چندان اعتنایی به آنها نمی گردد.

عبدالله رضیان، عضو مجمع نمایندگان استان مازندران معتقد است برای برطرف آلودگی دریای خزر همت ملی وجود ندارد و باید مشکل آلودگی میکروبی دریای خزر به صورت اساسی حل گردد و با نصب پرچم و اقدامات این چنینی معضل برطرف نمی گردد.

آلودگی خزر آبزیان این دریا را نیز به شدت تهدید می نماید و ادامه حیات نسل بعضی از آنها مانند فوک خزر که کوچک ترین گونه از این خانواده محسوب می گردد را به خطر انداخته است.

مطابق گزارش اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت، طی دو دهه پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 جمعیت فوک های خزری از یک میلیون به کمتر از صد هزار رسیده و این گونه در معرض انقراض واقع شده است.

در کنار آلودگی آب، شکار غیرمجاز و صید بی رویه ماهی کلیکا، به عنوان منبع اصلی تغذیه فوک ها نیز از عوامل تهدید نماینده این گونه رو به انقراض به شمار می رود.

به گفته مسئولان محیط زیست، سهم ایران در آلودگی دریای خزر حدود 12 درصد است و چهار کشور دیگر حاشیه خزر، به ویژه روسیه و آذربایجان در این شرایط از جمله در آلودگی های نفتی، خانگی، صنعتی و کشاورزی سهم زیادی دارند.

چهار کشور حاشیه دریای خزر سهم ایران از این دریا را 13 درصد عنوان می نمایند که وزارت خارجه جمهوری اسلامی آن را قبول ندارد. مذاکرات درباره این مسئله تا کنون به نتیجه نهایی نرسیده است.

دریای خزر در بخش شمالی کم عمق و در جنوب به مراتب عمیق تر است. کارشناسان یکی از دلیل های تمرکز آلودگی ناشی از رسوبات نفتی در کناره های متعلق به ایران را همین مسئله می دانند.

استفاده بی رویه از انواع کودهای شیمیایی و سموم در فعالیت های کشاورزی نیز در آلودگی میکروبی آبهای خزر نقش به سزایی دارد که سهم ایران در آن کم نیست.

جبار کوچکی نژاد نماینده رشت در مجلس می گوید برای مدیریت آلودگی دریای خزر همکاری و هماهنگی موثری میان پنج کشور حاشیه این دریا وجود ندارد و با ادامه این شرایط و ادامه بحران آلودگی، همه متضرر می شوند.