با شیوه گلخانه ای در شنا پیروز نمی شویم، احتیاج به استخر ومشاور خارجی - وبلاگ بناب

به گزارش وبلاگ بناب، محسن رضوانی، در مصاحبه با خبرنگاران درباره نتایج شناگر ایران در المپیک توکیو گفت: پس از حامد رضاخانی تابه حال در المپیک شناگری نداشته ایم که بتواند رکوردش را شنا کند اما بالسینی توانست این اتفاق را رقم بزند و یک رکورد خوب را ثبت کرد. افقری و بال سینی دو شناگری بوده اند که پیروز شده اند پس از چهارده سال در نورم B المپیک شنا نمایند. 8 شناگر خوب دیگر داریم که آن ها هم نزدیک به نورم B شنا نموده اند اگر تا بازی های آسیایی بتوانیم برنامه درستی را در نظر بگیریم حضور در فینال بازی های آسیایی در دسترس خواهد بود.

رضوانی تأکید کرد: برنامه هایی که متصور بودیم در المپیک توکیو به آن رسیدیم، ایراداتی در کل برنامه وجود داشت و نقاط ضعف و قوت را شناسایی نموده ایم، که مهم ترین نقطه ضعف ما نداشتن استخر در شهرستان ها می باشد و احتیاج به یک مشاور خارجی در شنا داریم که رایزنی های آن درحال انجام است. مهم ترین اتفاقی که رخ داد این بود که ما دو شناگر در اختیار داریم که توانستند نرم B المپیک را شنا نمایند، نخست مهرشاد افقری بود که توانست پیش از المپیک این اتفاق را رقم بزند و دومین شناگر متین بالسینی بود که در توکیو این اتفاق را رقم زد و این اتفاق بسیار عظیمی برای شنای ایران است که نباید از آن به راحتی عبور کنیم.

رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در پاسخ به این سوال که با توجه به کمبود امکانات از جمله استخر، چگونه می توانیم در شنا به پیروزیت برسیم گفت: اگر مدال های توزیع شده در بازی های المپیک در رشته شنا را آنالیز کنیم متوجه خواهیم شد که کشورهای آلمان، فرانسه، چین و ژاپن هر یک به یک مدال در شنا دست یافته اند اما کشورهایی مانند آمریکا، انگلستان، استرالیا، روسیه، مجارستان، ایتالیا، برزیل، سوئیس و هلند ازجمله کشورهایی بودند که بیش از یک مدال در المپیک توکیو به دست آوردند. یعنی فقط 9 کشور بیش از دو مدال در شنا کسب نموده اند. برای رسیدن به مدال المپیک در شنا باید حداقل یک فرایند زمانی معین طی گردد و احتیاج به برنامه ریزی ویژه داریم.

رضوانی گفت: یکی دیگر از مسائل ما این است که باید بتوانیم یاری نهادهای مؤثر را در اختیار داشته باشیم، وزارت ورزش یکی از این نهادهای مؤثر است که حداقل باید یک استخر در استان ها در اختیار هیأت استان قرار بگیرد که این ها بتوانند بحث استعدادیابی را داشته باشند و زمانی هم که قهرمانان درحال تمرین هستند استخر خیلی شلوغ نباشد، یعنی بحث قهرمان پروری را در اولویت قرار دهیم. دیگر مشکل ما این است که بودجه فدراسیون چهار و نیم میلیارد تومان است! فدراسیونی که سه رشته شنا، شیرجه و واترپلو را تحت نظر دارد! در بخش واترپلو برای مربی خارجی حداقل چهل درصد این بودجه صرف مربی می گردد و شما باید حقوق کارمندان و سایر هزینه های فدراسیون را هم در نظر بگیرید. اگر بخواهیم در شنا مربی خارجی در اختیار داشته باشیم حداقل باید ماهی ده هزار دلار هزینه کنیم آیا این امکان با این بودجه شدنی است؟

رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو در ادامه گفت: به جذب اسپانسر برای جبران کمبود بودجه فکر نموده ایم اما آیا اسپانسری پیدا می گردد که بدون پخش تلویزیونی از شنا حمایت کند؟ متأسفانه هنوز در پخش تلویزیونی مشکل داریم و این ها تماماً مشکل است. نهادهای مؤثر باید ورزش های پایه را به چشم سلامت جامعه نگاه نمایند. اگر این اتفاق رخ دهد تمام بودجه را می توانیم صرف قهرمانان خود کنیم. نخستین امیدواری که پس از انتخاب حمید سجادی به اسم وزیر ورزش مطرح کردم این بود که او با توجه به این که ورزشکار دوومیدانی بوده است ورزش های پایه را به خوبی فهم می نماید و نگاه ویژه ای به ورزش های پایه خواهد داشت.

وی تاکید داشت: در رشته هایی مانند شنا حداقل به برنامه های چهار تا هشت ساله احتیاج داریم، امکانات را در تمام نهادها باید فراهم کنید و شک نکنید که اگر این اتفاق رخ دهد پیروز خواهیم شد شنا در طی این چند سال هم پیشرفت هایی داشته است اما به چشم نمی آید چراکه شنا یک رشته دیر بازده است.

رضوانی اضافه کرد: چطور در واترپلو توانستیم پیروز شویم؟ یکی از دلایل این بود که واترپلو حساسیت های شنا را ندارد و ما توانستیم مربی خارجی را به خدمت بگیریم اما در شنا با توجه به این که ماهی ده هزار دلار برای یک مربی خارجی احتیاج است نمی توانیم این کار را انجام دهیم اگر این اتفاق رخ دهد قطعاً ما به پیروزیت خواهیم رسید البته ما در پی جذب مشاور خارجی هستیم که این هم احتیاجمند هزینه است.

رئیس فدراسیون شنا ادامه داد: کشورهای اروپایی و آمریکایی بسیار به رشته های پایه ازجمله شنا توجه دارند چراکه با این کار سلامت جامعه را هم تضمین می نمایند ما در دینمان بسیار به رشته هایی مانند تیراندازی، سوارکاری و شنا تاکید شده است و علت این هم این می باشد که در شنا می توانیم به آرامش برسیم و خیلی جالب است که آمریکایی ها و اروپایی ها به این نکته توجه ویژه ای دارند اما ما خیر. دغدغه ما در شنا این است که باید بتوانیم این رشته ورزشی را در ایران فراگیر کنیم تا بتوانیم سلامت جامعه را در وهله نخست تضمین کنیم و آرامش به وجود بیاید و ما هم در بحث قهرمان پروری بتوانیم به اهدافمان برسیم.

رضوانی در خاتمه گفت: از رئیس فدراسیون جهانی این قول را گرفته ایم که بتوانیم تعدادی از شناگران، شیرجه روها و واترپلو فهرست های خود را در مجارستان و کازان از زیر نظر فدراسیون جهانی قرار دهیم که هم بتوانند تحصیل خود را انجام دهند و هم بتوانند ورزش نمایند که این البته یک روش گلخانه ای است و ما برای رسیدن به پیروزیت های عظیم احتیاج به حمایت نهادهای مؤثر داریم چراکه با شیوه گلخانه ای نمی توانیم آن طورکه باید به اهدافمان و مدال برسیم. باید فرهنگ سازی همه جانبه ای در ورزش های پایه صورت گیرد.